Cellen met verschillende kleuren (bollen en knikkers van glas) liggen in de ruimte.

Een cel is de bouwsteen van het leven. Iedere ingesloten sfeer is als een blaas, onafhankelijk, fragiel in haar entiteit.

Hoe zit het met de relatie van de ruimte in de cellen tot de ruimte buiten de cellen? Is elke cel op zichzelf, of gaan ze een relatie met elkaar aan, en wat voor soorten relaties zouden kunnen ontstaan?

“Cellen” zijn plaatsen voor contemplatie, alles is mogelijk in deze atmosfeer.